Öylesine boş yaşıyorum ki. Aynı çukura düşüyorum sürekli hemde bile bile, yanlışları göre göre. Biliyorum Allahım beni hiç affetmiycek, çünkü bende affedemiyorum kendimi ki af dilemeye yüzüm olsun.

Yaralarımızı sarıcaz belki birbirimizin tek farkımız benim yaramı sen açmıştın. Merhem değiliz belkide yaralarımıza ama ....

Karnıma ağrılar giriyor yine . Ruhum kıvranıyor bedenimde sığmıyorum,taşıyorum. Hep aynı noktada buluyorum kendimi. Hayatımın en büyük zaafının, sağır eden sessizliğinde tek başımayım yine ... Ne istiyorsun benden diye sormak istiyorum ona , sevmiyorsan rahat bırak kalbimi, acıtıyorsun ellerinde sıkarken.

Ben gerçekten özledim seni. Hatta birtek seni özlüyorum.Sıkıca sarılıp sana,öylece kalmak istiyorum.

Bir süredir kimseyi özlemiyorum !! :((

Herşey değişmeye mahkumdur...Bende değişiyorum hemde inanılmaz bir hızla. Kendimi tanıyamıyorum bazen, bu değişim iyimi kötümü anlayamıyorum. Değişiyormuyum yoksa deliriyormuyum!! :)Bir yanım kıpır kıpır sürekli başka, bir yanım yine bildik ben... Ve ben bu yeni tanıdığım insandan korkuyorum. Hem oyuncu hem izleyici olarak katıldığım bir oyun gibiyim sanki. peki hangisi benim ?

Kafam bi dünyaa , bomboşş sanki içmişim içmişimde bilinçsizce etrafıma bakar gibi bakıyorum dünyaya sahte gülüşlerimle... Ne hissediyorum , ne istiyorum diye soruyorum bazen kafamı kaldırıp, karşılığında sonsuz bir sessizlik. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.Birşey yapmam gerekiyor mu????, onuda bilmiyorum!!!! Seviyormuyum, sevmiyormuyum onu bile bilmiyorum. Ben bu hale nasıl geldim ki!!! Ben onu bile bilmiyorum...

Kendime çeki düzen vermek istiyorum. Bunun için eskiyi silip kafamdan yeniden başlamak istiyorum. blogumu değiştirmekle başlıyorum işe...